Mooi gedicht van Toon Tellegen. En nee, in die laatste zin mist geen woord. 🙂


Een engel keek naar een man,
maar de man zei: ik kijk naar mijzelf.

De engel vocht met de man,
maar de man zei: ik vecht met mijzelf.

De engel sloeg de man bijna dood,
maar de man zei: ik sla mijzelf bijna dood.

De engel boog zich over de man heen
en troostte hem,
maar de man riep: ik buig over mijzelf heen!
Ik troost mijzelf!

Toen vloog de engel weg
en de man stond op, wierp hem stenen achterna,
schreeuwde:
alsof ik vliegen kan…!

viel uit de blauwe, hel verlichte hemel neer.