Lammert Kamphuis (zoon van zoon van) stelde een bundel samen (Vrijgemaakt?) met 15 dertigers die terugkijken op hun ‘vrijgemaakte’ jeugd (= opgevoed zijn door ouders die lid zijn van de Gereformeerde Vrijgemaakte kerk, een wat strengere afsplitsing van de huidige PKN).

Ik was er eentje van en schreef een bijdrage.

Het is een prachtig boek – vanaf bladzijde 11. Daarná vind je ontroerende zelfportretten van worstelende mensen. Tot bladzijde 11 (de inleiding) wordt het in een kader geperst en dat kader houdt geen seconde stand. Ik zou willen dat het anders was, maar er is niks bijzonders aan (ex-)vrijgemaakte dertigers. Alle mensen zijn gewond, alle mensen zijn op zoek, alle mensen hebben dromen. En ook wij 15. Dat is genoeg voor een boek.