Ik kreeg het volgende mailtje: ‘Ik wil mijn kinderen uitleggen wat die christelijke feestdagen betekenen – Pasen en zo – maar ik kan op internet zo snel alleen vage domineepraat vinden. Kunnen je me iets sturen wat ik tenminste begrijp?’ Hier mijn reactie.

Nou, laat ik het proberen! Ik neem even aan dat jij en je kinderen niks van het christelijke geloof afweten.

Laat ik beginnen bij God. Stel je bij God niet een oude sikkeneur met een lange witte baard voor. Dat is veel te klein. God is eerder een soort warm licht, dat ver buiten ons heelal overal straalt, maar die ook helemaal doortrekt. Hij was er voor alles, hij zal er na alles zijn, hij is overal.

Het is prima om je iets bij God voor te stellen, we kunnen als mensen ook moeilijk anders, maar hij is altijd veel en veel mooier en groter dan al onze ideeën en dromen bij elkaar.

Maar ja, dat ervaar je niet altijd. Hier op aarde – en misschien ook wel elders in het heelal – zijn wezens die lijden. Er is geestelijk kwaad: we doen elkaar onrecht, we maken ruzie, enzovoorts. En er is lichamelijk kwaad: we worden ziek, we raken gehandicapt, we sterven te vroeg. Er is geen mens die hieraan ontsnapt.

De grootste vraag die christenen hebben is natuurlijk waarom God hier niks aan doet. Als hij zo prachtig is, zo’n warm licht, zo liefdevol – waarom dan al die ellende?

Ons antwoord is dat God er wel degelijk iets aan doet, alleen subtiel. God duwt ons voorzichtig in de goede richting, zonder te forceren of ons onze vrijheid te ontnemen. Blijkbaar vindt hij het ontzettend belangrijk ons niet op onze lip te zitten, maar dat we ons zelfstandig ontwikkelen.

En daar komt Jezus om de hoek. Jezus is een van Gods subtiele manieren om iets aan alle ellende te doen. God gaat daar namelijk niet de hele aarde in één keer omgooien en alles tegelijk verbeteren, maar doet het in één persoon. In de verhalen die we over Jezus kennen, is hij namelijk de eerste persoon ooit die wél aan dat geestelijke en dat lichamelijke kwaad ontsnapte.

Dat bleek vooral in zijn laatste dagen. Hij roept zo veel weerstand om bij zijn tijdgenoten, dat ze hem willen executeren. Uiteindelijk hangt hij aan een kruis, hij kronkelt van de pijn en wordt zelfs dan nog getreiterd. Jezus staat onder de grootste druk denkbaar, maar wat doet hij: hij vergeeft ze! Hij doet zelfs nu niet mee aan ‘geestelijk kwaad’, maar blijft liefdevol.

Dat vieren we bij Goede Vrijdag. Dat is die dag dat hij stierf, maar we noemen die goed, omdat Jezus goed bleef. Hij ontsnapte aan het ‘geestelijke kwaad’.

Maar niet aan het ‘lichamelijke kwaad’, zo lijkt het, want hij sterft wel. Net als ieder mens tot dan toe. Maar die zondag erna staat hij op uit de dood. Natuurlijk klinkt dat nogal spectaculair, maar dat is wat we geloven en vieren. Hier is, voor het eerst, een mens die aan de dood is ontsnapt en zelfs nooit meer dood kan. Dat vieren we met Pasen.

Ik hoop dat je het een beetje meevoelt, waarom dit christenen zo raakt. Want als dit waar is, is er nu een heus beginnetje gemaakt. Subtiel natuurlijk, alleen bij een enkel mens, maar zo voorzichtig werkt God. En we vinden dat fantastisch, omdat we nu zeker weten dat het veel vaker kan gebeuren. Dit was de doorbraak. Een beetje zoals een flash forward in een film, waar je alvast iets van het einde ziet. Jezus is onze flash forward.

Nu we dat gezien hebben, weten we zeker dat er een happy end komt!