Wat is de belangrijkste ‘goede gewoonte’ van een schrijver? Ik kan allerlei tips geven (dat heb ik hier ook wel gedaan) maar als ik er eentje moet noemen, welke wordt dat dan?

Uiteindelijk komt het neer op je eigen eerlijkste lezer zijn.

Daarmee bedoel ik dat je je eigen tekst kunt lezen en dan gruwelijk eerlijk bent over je eigen leeservaring en daarnaar handelt. Dus als je merkt dat een zin niet lekker loopt, dan pas je die aan, net zo lang tot ‘ie wel loopt. Als je een passage saai vindt, dan schrap je die, kort je die in, fleur je die op. Als je een redenering zelf ook eigenlijk niet helemaal volgt, dan klus je tot je ‘m zelf wel snapt.

Het gaat dus om een houding waarbij je nauwkeurig luistert naar wat er met je gebeurt als je je eigen tekst leest, al terwijl je die schrijft, en vervolgens de moed om daarnaar te handelen.

Daarbij horen allerlei vakmatige skills, want je moet bijvoorbeeld weten hoe je een tekst spannender maakt, als je eenmaal bij jezelf heb gemerkt dat je het eigenlijk saai vindt en je de durf hebt dat aan te pakken. Die technieken vallen allemaal wel aan te leren, en daarvoor zijn talloze cursussen en opleidingen, maar die basishouding leer je daar niet.

Hier is geen hapklaar recept voor beschikbaar, maar ik heb zelf gemerkt dat die basishouding wel enigszins valt te trainen. Het beste werkt om plezier te hebben in het vervolmaken van je tekst. Maar hoe leer je dat plezier? Door het veel te doen in een niet al te stressvolle omgeving. Als je veel kunt oefenen ontstaat er vanzelf de trots, vakmanschap en plezier die je nodig hebt.