Ik ga het hebben over omarmen in geestelijke zin, als in: het als een gastheer of gastvrouw verwelkomen van je worstelingen. In het vorige advies ging het over ontkennen, maar soms zien we wel degelijk dat we moeiten hebben, maar zetten we alles op alles om die kapot te krijgen en te bevechten. We zien onze problemen als vijanden. Ze moeten weg-weg-weg. En anders… 

Ja, anders wat? Laat die gedachte eens toe. Stel dat het níet lukt die kwestie waar jij mee worstelt en die je hoofd vult met gepieker en je hart met emoties, stel dat het niet lukt die weg te krijgen, of maar deels, en dat je er altijd mee moet leren leven… Wat dan? Ga dat denkexperiment eens aan. Want het zou waar kunnen worden. Je weet niet zeker of het je lukt dat probleem weg te krijgen. Misschien blijft het altijd bij je. Ik besef dat dit een verschrikkelijke gedachte kan zijn, maar het kan waar zijn. Je kent de toekomst niet en het is nuttig om rekening te houden met mogelijke ‘toekomsten’. 

En stel dus dat het niet lukt om je worsteling weg te krijgen of maar deels, wat moet je dan? Uiteindelijk is dan de enige optie om te onderzoeken of misschien ín je worsteling iets van genade ligt verborgen. Je probleem lijkt je vijand, maar kan een leermeester worden. Niet dat je er dan blij mee hoeft te zijn, maar er kan iets moois, iets van God in verscholen liggen, waardoor je echt kunt groeien en verder kunt komen. 

Ik zie dit bijvoorbeeld regelmatig in problemen in liefdesrelaties of werk. In beide gevallen kun je niet zomaar weg of zou dat tot nog grotere drama’s leiden, en die ander – je partner, collega of leidinggevende – zal ook vaak niet fundamenteel veranderen. Wat moet je dan? Nou, sowieso erkennen dus dat er iets aan de hand is. Kop in het zand werkt niet. Maar vaak zul je er tegelijk mee moeten leren leven. Maar ook dat kan nog te fatalistisch zijn, zo van: dit is het, er iets niets meer, het wordt niet beter. 

In veel gevallen kun je echter de worsteling dan omarmen. Je zult ontdekken dat, hoe lastig die ander ook is, er werkelijk iets te leren valt en dat je zelf of samen kunt groeien. De ander is niet zozeer je vijand, jijzelf bent dat niet, maar die ander is aan je gegeven, jijzelf bent aan jezelf gegeven, met alle onhebbelijkheden, maar tegelijk met alle kracht en schoonheid die daarin zit. Theologisch gezegd kun je ‘door de zondeval heen’ nog veel ontdekken van een goede schepping.

Een heel grappige manier om dat te onderzoeken is eens jezelf te vragen hoe je jezelf of een ander op Marktplaats zou verkopen… Hoe zou je diegene aanprijzen? Welke kwaliteiten zou je roemen of hoe zou je die omtoveren tot iets aantrekkelijks? Je zult merken dat hier veel waarheid in ligt. 

Lees hier het vorige advies. Volgende week meer! Check intussen de website Nieuwe Uitzichten van Otto Kamsteeg en mij waar we driedaagse christelijke coaching aanbieden. Er zijn nu ook edities voor leidinggevenden.