Jezus! de glossy, met Arthur Japin

‘Het was een oude droom van me: negen jaar terug had ik gesprekken met enkele uitgevers om een glossy over Jezus uit te brengen. Maar ik was toen veel te onervaren en had geen flauw benul van wat voor gigantische klus zoiets is. Dus ik kwam niet verder dan een inhoudsopgave en vergat de hele droom.

Tot ik twee jaar geleden opeens werd benaderd door Peter van Dijk, die ook zoiets wilde. Met Theanne Boer en Paul van der Niet vormden we een team en al snel hadden we wel de kwaliteiten bij elkaar: de bekende romanschrijver Arthur Japin als hoofdredacteur, jong aanstormend talent Merel Witteman als vormgever, het prestigieuze reclamebureau KesselsKramer verzorgde alle beeld.

Toen werd het vrij eenvoudig om een mooi stel BN’ers en interessante figuren te strikken om mee te werken: popprofessor Leo Blokhuis, seksuologe Goedele Liekens, psychiater Bram Bakker, fotoprofessor Hans Aarsman, managementgoeroe Ben Tiggelaar, onderzoeksjournalist Karel Smouter, en natuurlijk Tattoo Bob.

De redactie bestond daarmee voor de helft uit niet-gelovigen en de andere helft gelovigen. Zo wilden we een brug slaan tussen beide werelden: Jezus is niet alleen van de kerk, maar van iedereen.’

‘Quite admirable. And from a brand perspective (sorry, we are an ad magazine) also a smart move. It shows that even a religion is able to modernise and thus address an entirely new target group.’ (AAB)

‘Jezus heeft een eigen glossy en hij is briljant!’ (Carolien Vader, bladendokter)

‘Ik ben zeer onder de indruk van glossy Jezus, erg mooi!’ (Anna van Leeuwen, Kunstbeeld, Hard Hoofd)

‘Wat is dit blad goed in elkaar gezet. Een perfecte productie, kopen!’ (Fonk Magazine)

‘Er valt genoeg te lachen in de Jezus! Goed blad, veel leuker dan gedacht.’ (Peter van Drummelen, Parool)

‘Het goede Jezusgevoel, zonder religie. En goed gemaakt. Het is geen evangelisatievehikel. Dit is een hernieuwde kennismaking met een cultfiguur die de Westerse cultuur nu al tweeduizend jaar achtervolgt. Jezus is onschuldig, in de Jezus! is hij een vaag symbool van goedheid aan de einder, die neerdaalt in cultuur, mode en diepe gedachten. Verwacht hier vooral gevoel, geen historische of filosofische beschouwingen. Echt iets voor een zonnige zondagmiddag.’ (Hendrik Spiering, NRC)

In 2016 maakten we een soort opvolger, DOOD. En eind 2017 kwam de glossy ook in Frankrijk uit.

Vorige
Vorige

‘Come on’ van Eins Zwei Orchestra

Volgende
Volgende

Jakob Kusdrager