12 psychische beschadigingen door de eeuwige hel

De belangrijkste reden dat ik Het einde van de hel heb geschreven, is dat de eeuwige hel veel psychisch leed veroorzaakt en het beeld van geloven en God beschadigt. Ik heb in de loop der jaren de volgende 12 beschadigingen gezien bij de honderden mensen met wie ik hierover contact had:

  1. Angst voor het lot van zichzelf en geliefden, zeker als zij niet geloven. Dit is een doorlopende stress, die zich kan uiten in nachtmerries en neuroses.

  2. Somberheid en depressie, want ‘ik ben toch verloren’ of ‘mijn kind wordt eeuwig gekweld’.

  3. Minderwaardigheidsgevoelens, want ‘God keurt alles af wat ik doe’ en ‘ik ben het niet eens waard om in de hemel te komen.’

  4. Neerkijken op dit aardse leven en de geneigd zijn de schepping te verwaarlozen, want 'het gaat toch uiteindelijk om de eeuwigheid'.

  5. Fatalisme, want ‘het maakt toch niet uit wat ik doe’.

  6. Onvrijheid om gezonde keuzes te maken. Bijv. niet met heel geschikt iemand durven trouwen, omdat die niet bij de eigen kerk hoort, en dan met een minder passende of geen partner doorgaan.

  7. Tot zelfs criminaliteit, want ‘ik ben toch al verloren’ of ‘als ik bekeerd word, dan word het sowieso wel vergeven’.

  8. Beeld van geloven en God wordt verpest. ‘Als God bestaat, is hij een monster,' heb ik regelmatig gehoord. Wat er aan positieve motieven waren, wordt besmet met dreiging: ‘Ik hield van Jezus, tot ik die dominee hoorde preken over de hel.’

  9. Daardoor ook geloof verliezen: ‘Als God blijkbaar zo cynisch of onmachtig is, wil ik niets met hem te maken hebben.’

  10. Eigen intuïties wantrouwen: elk prettig gevoel is verdacht. ‘Het evangelie is niet naar de mens, dus moet het eigenlijk wel slecht voelen.’ Als bij liefde blijkbaar een hel kan passen, wat is liefde dan nog.

  11. Afsluiten voor het geloof en geen enkele preek werkelijk tot zich door laten dringen, omdat het ondraaglijk is. Kinderen die voortdurend bedreigd worden met straf, luisteren op een dag ook niet meer.

  12. Zwart-wit denken, alles indelen in goed en kwaad, ook als men de kerk heeft verlaten. Veel felle atheïsten zijn opgegroeid in fundamentalistische kerken.

En in de online gesprekken werd hier nog een 13de gevolg aan toegevoegd, die vooral past bij punt 1 en 6: mensen durven nauwelijks over oordeel, hiernamaals en hel te praten, uit angst te veranderen van gedachte, het verkeerde te zeggen, veroordeeld te worden door anderen en vooral: uit angst veroordeeld te worden door God. Een verkeerde gedachte over de hel kan al leiden tot veroordeling naar de hel…

Volgende
Volgende

Recensies en interviews over ‘Het einde van de hel’